|
« Назад 16.03.2017 14:49 
Зварот арцыбіскупа Тадэвуша Кандрусевіча ў сувязі з зацверджаным Саветам Міністраў планам гендарнай роўнасці ў беларускім грамадстве «І стварыў Бог чалавека паводле свайго вобразу, паводле Божага вобразу стварыў яго, стварыў мужчыну і жанчыну» (Быц 1, 27). 17 лютага Савет Міністраў Беларусі зацвердзіў Нацыянальны план дзеянняў па забеспячэнні гендарнай роўнасці ў нашай краіне на 2017–2020 гады. Занепакоены захаваннем Божага закону, які з’яўляецца гарантам ў будаванні шчаслівага жыцця, Каталіцкі Касцёл выказвае сваю глыбокую заклапочанасць патэнцыяльнай магчымасцю распаўсюджвання гендарнай ідэалогіі ў беларускім грамадстве. Дзяржаўныя ўлады Беларусі шматразова выказваліся ў падтрымку маральных і гісторыка-культурных каштоўнасцяў нашага народа, у тым ліку адносна сям’і, якая з’яўляецца падмуркам кожнага грамадства. У той жа час гендэрная ідэалогія мае дэструктыўны характар. Вялікую небяспеку выклікае і тое, што большасць людзей не ўсведамляе, што такое гендарная ідэалогія і якія яна мае наступствы. Сацыяльныя навукі тлумачаць паняцце «гендар» як свабодны (у залежнасці ад культурных абставінаў) выбар чалавекам свайго полу. Гэта азначае, што пол чалавека вызначецца не яго фізіялогіяй, а ўплывам тых ці іншых культурных абставінаў. У наш час гэты пункт гледжання становіцца небяспечнай ідэалогіяй, якая імкліва ўкараняецца ў жыццё. Замест паняцця мужчына і жанчына ўводзяцца ажно сем паняццяў гендарнай прыналежнасці. Усё гэта вядзе да пагрозы знікнення ідэнтычнасці мужчыны і жанчыны, да адмаўлення ад паняцця традыцыйнай сям’і, якая складаецца з бацькі, маці і дзяцей, а таксама да легалізацыі гомасексуальных саюзаў з правам усынаўлення дзяцей і г.д. Прыхільнікі гендарнай ідэалогіі імкнуцца да ўвядзення ў школах маральна скажонага сексуальнага выхавання дзяцей, пры якім забараняецца ўжыванне такіх паняццяў, як «бацька», «маці», «сужэнства» і «сужэнская вернасць». У той жа час яны заахвочваюць да выкарыстання тэрмінаў «бацька А» і «бацька Б», а таксама «партнёрства на пэўны час». Прапануецца вучыць дзяцей таму, што гомасексуалізм ці транссексуалізм — гэта свабодны выбар чалавека, доказам чаго з’яўляюцца прыклады пераапранання хлопчыкаў у адзенне дзяўчынак і наадварот. Такія прыклады ўжо сустракаюцца ў школах некаторых краін Захаду. Усё гэта вядзе да антрапалагічнай рэвалюцыі і маральнага руйнавання грамадства з усімі наступствамі, якія адсюль вынікаюць, у тым ліку да змены полу, фарміравання жаночых рысаў у хлопчыкаў і мужчынскіх — у дзяўчынак. Прыхільнікі гендарнай ідэалогіі сцвярджаюць, што полам можна распараджацца па ўласным меркаванні. Такім чынам яны плануюць стварэнне новага чалавека, які валодае не адпаведнай Божаму намеру свабодай выбару ўласнага полу і сексуальнай арыентацыі. Касцёл не можа заставацца нейтральным ці абыякавым у тым выпадку, калі парушаецца маральнае і натуральнае права, атакуецца ўстаноўлены Богам інстытут сям’і і яе каштоўнасці, сужэнства, мацярынства, бацькоўства, маральнасць у сексуальным жыцці і г.д. Касцёл таксама бароніць правы жанчын і рашуча асуджае несправядлівыя адносіны да яе ў сям’і і грамадстве, але адказам на гэтую праблему не можа быць барацьба супраць сям’і як такой. Салідарнасць паміж сужэнцамі ў сям’і, паміж мужчынамі і жанчынамі ў грамадстве з’яўляецца абавязковаю для таго, каб яны маглі плённа дзейнічаць на карысць усіх людзей, а падтрымка традыцыйнай сям’і, бацькоўства і мацярынства не пагражае правам і годнасці жанчын. У сувязі з вышэйсказаным звяртаюся да дзяржаўных уладаў і ўсяго беларускага грамадства з заклікам не дапусціць яго маральнага разлажэння праз увядзенне ў штодзённую жыццёвую практыку гендарнай ідэалогіі. Законы, якія прымаюцца ў краіне, павінны служыць захаванню традыцыйнай сям’і і спрыяць яе развіццю, бо ад гэтага будзе залежаць будучыня нашай Бацькаўшчыны. Перафразуючы словы св. Яна Паўла II, хочацца сказаць: «Беларусь, калі жадаеш быць вялікаю і моцнаю, барані сям’ю!». Арцыбіскуп Тадэвуш Кандрусевіч Мінск, 14 сакавіка 2017 г. КомментарииКомментариев пока нет
|
Зварот арцыбіскупа Тадэвуша Кандрусевіча ў сувязі з зацверджаным Саветам Міністраў планам гендарнай роўнасці ў беларускім грамадстве
Всего два дня спустя после приводнения «Аполлона» на 26 июля 1975 года Землю вернулся и спускаемый аппарат «Союза-18». П.И.Климук и В.И.Севастьянов провели на борту «Салюта-4» 62 дня, но, конечно же, их полёт остался несколько в тени триумфального завершения проекта «Союз-Аполлон». По возвращении на родную планету П.Климук стал готовиться к новому полёту в рамках международной космической программы «Интеркосмос» - Советский Союз решил оказать помощь в подготовке к космическим полётам и их практическом осуществлении космонавтам своих стран-союзников.
23 марта 2024 года с космодрома «Байконур» в Казахстане стартовала ракета-носитель «Союз-2.1а», которая вывела на орбиту пилотируемый космический корабль «Союз МС-25». На борту было три человека – командир корабля российский космонавт Олег Новицкий (белорус по происхождению), астронавтка НАСА Трейси Дайсон и первая белорусская космонавтка Марина Василевская. Для современной Республики Беларусь это стало грандиозным событием – Марина Василевская, в прошлом проводница-инструктор национальной компании «Белавиа», отправилась покорять космическое пространство, а весь мир увидел на её космической одежде гордый красно-зелёный белорусский флажок с национальным орнаментом.
В наступившей тишине вдруг раздался голос Абрама. Одиннадцатилетний мальчик, который только что лишился родителей, попросил оккупантов о последнем желании – сыграть на скрипке. Удивленные неожиданной просьбой, немцы согласились. Они ожидали слезливо-молящей мелодии. Но неожиданно грянули звуки, которые гитлеровцы осознали не сразу. Зато их узнали все советские люди. Это был «Интернационал»! И распрямились плечи, и возродилась надежда, что Родина будет освобождена, чтобы ни случилось с ними. Сначала робко, а потом все громче и громче запели обреченные и те, кого фашисты пригнали устрашить расправой. Выйдя из оцепенения, враги заорали, чтобы мальчик немедленно прекратил играть. Но он продолжал до тех пор, пока его не прошили несколько автоматных очередей.
Россия сталкивается с масштабными и серьёзными вызовами. Решить их будет непросто. Но решать нужно – начиная от проверки правомочности получения российского гражданства за последние 10-15 лет и заканчивая наведением порядка в этнических анклавах и диаспорах. Миграционная политика должна быть пересмотрена – в Россию путь должен быть открыт не для тех, кто «хочет приехать», а для тех, кто действительно нужен и необходим, но опять же – на определённый срок.
Мировая экономика в конце 1990-х – начале 2000-х годов пережила «китайский шок» - резкий наплыв дешевой продукции из КНР. Все это привело к банкротству ряда отраслей промышленности на Западе, особенно в США, которые не выдерживали конкуренции с китайскими товарами. Надо отметить, что США долгое время поддерживали уровень жизни в стране за счет низких цен на китайский импорт. Судите сами: в 1991 году доля Китая в промышленном импорте США составляла 4,5%, а в 2011 – уже 23,1%.